In dit woonproject staat één uitgangspunt centraal: architectuur als beleving. De doorgang tussen de leefruimtes is ontworpen als een statement. Waar een deur doorgaans puur functioneel is, vormt deze maatwerkoplossing juist een architectonisch hoogtepunt in het interieur.
De dubbele deuren bestaan uit een strak bronzen kader, gevuld met transparant glas. De geometrische lijnen worden doorbroken door een grote cirkel, die beide deurpanelen met elkaar verbindt. Dit gebaar maakt het openen van de deuren tot een ritueel: je stapt niet zomaar een andere ruimte binnen, maar betreedt een nieuw toneel.
Spel van contrasten
De deuren vormen een subtiele overgang tussen twee werelden. Enerzijds de ingetogen rust van hout, licht en glas; anderzijds de expressieve bloemenwand - een balans die dit interieur zijn eigen identiteit geeft.
Licht en zichtlijnen
Dankzij de transparantie blijven de zichtlijnen open. Het daglicht wordt gefilterd en weerkaatst door het glas, waardoor het interieur gedurende de dag steeds andere sferen aanneemt. De cirkelvormige detaillering kadert telkens nieuwe perspectieven in, en nodigt uit om de ruimte steeds opnieuw te ontdekken.
Architectuur als poëzie
Met deze ingreep laat het project zien dat architectuur meer is dan bouwen: het is het creëren van ervaringen, emoties en beleving. De deuren zijn geen detail, maar een centraal element dat de identiteit van de woning mede bepaalt.